Հետևեք մեր YouTube-յան ալիքին՝ «Ժամանց & Տեղեկատվություն»։ Ֆեյսբուքյան էջին՝ erkusov.com: Մենք՝ Ինստագրամում։
Տղամարդն իր տարեց հորը ռեստորան տարավ նրան համեղ ընթրիքով կերակրելու համար: Հայրը շատ ծեր էր և թույլ: Երբ ուտում էր, սննդի կտորներն ընկնում էին նրա վերնաշապիկի, տաբատի վրա: Մարդիկ շրջվում էին կամ զզվանքով էին նայում, սակայն որդին հանգիստ էր մնում:
Երբ ընթրիքն ավարտվեց, որդին զգուշությամբ հորն օգնեց կանգնել և նրան զուգարան տարավ: Այնտեղ մաքրեց հոր տաբատն ու վերնաշապիկը, օգնեց լվացվել, սիրով սանրեց սպիտակ մազերը, օգնեց ակնոցը դնել: Երբ ռեստորանի դահլիճ գնացին, նրանց գրեթե բացարձակ լռություն դիմավորեց:
Միակ բանը, որ կարելի էր լսել, վրդովված շշնջոցն էր, թե ինչպես կարելի է իրեն այդպես պահել հասարակական վայրում՝ սնունդն այս ու այն կողմ նետելով և մյուսներին ախորժակից զրկելով: Որդին կանչեց մատուցողին, վճարեց հաշիվը․․․ և երբ նրանք արդեն դուրս էին գալիս, սեղաններից մեկի մոտից մի տղամարդ բացականչեց. «Կարծես դուք ինչ-որ բան թողեցիք»: Որդին կողքերը նայեց, գրպանները շոշափեց և ասաց. «Ոչ, մենք ոչինչ չթողեցինք»:
Այդ ժամանակ տղամարդը բացականչեց. «Դուք այս դահլիճում նստածներից յուրաքանչյուրին ինչ-որ բան թողեցիք: Դուք դաս թողեցիք յուրաքանչյուր որդու և դստեր համար և հույս՝ յուրաքանչյուր ծնողի համար»:
Մարդիկ սրահում հանկարծ լռեցին: Նրանցից յուրաքանչյուրն ամաչեց, որ դատապարտում էր այդ հորն ու որդուն․ չէ՞ որ ամենամեծ պատիվներից մեկը, որ մեզ կարող է տալ ճակատագիրը, տարեց ծնողների մասին հոգ տանելն է՝ այն մարդկանց, ովքեր մեզ տվել են իրենց ժամանակը, առողջությունը և փողը:
Նրանք արժանի են մեր խորագույն հարգանքին ՄԻՇՏ:
